W dawnych wiekach o kwietniu mówiło się “dębień”. Nazwa ta miała nawiązywać do zieleniejących w tym czasie dębów.
Staropolską nazwą tego miesiąca jest “łżykwiat”. Nazwa ta wywodzi się stąd, iż miesiąc ten niejako wyłudza, wyciąga kwiaty z ziemi.
Innym jeszcze określeniem kwietnia był “ksantyk” i “aprylis”.
W starożytności kwiecień miał tylko 29 dni. To Juliusz Cezar ustanawiając kalendarz juliański “dodał" kwietniowi trzydziesty dzień.
Zarówno w kalendarzu juliańskim jak i gregoriańskim kwiecień jest czwartym miesiącem w roku. Co ciekawe jest jednym z czterech miesięcy roku, który ma 30 dni. Pozostałe “trzydziestodniowe” miesiące to czerwiec, wrzesień i listopad.
Innymi ciekawostkami dotyczącymi kwietnia jest fakty, iż kwiecień zawsze rozpoczyna się w tym samym dniu tygodnia co lipiec, a w latach przestępnych w tym samym dniu tygodnia co styczeń. Natomiast kończy się w tym samym dniu tygodnia co grudzień.
Kwiecień to miesiąc intensywnych zmian w przyrodzie. Kwitną kolejne gatunki drzew. Na ich gałązkach, pojawiają się pierwsze listki. Spotkać można coraz więcej gatunków ptaków, które powracają po zimie spędzonej w ciepłych krajach. Rodzą się kolejne pokolenia ssaków. Trwają żabie gody. Wiele gatunków drzew owocowych zaczyna okres kwitnienia. Kwitną morele, brzoskwinie, czereśnie, śliwy i wiśnie. Gdy kwiecień jest ciepły z końcem miesiąca rozpoczyna się kwitnienie jabłoni i grusz.
Na północnej półkuli kwiecień jest miesiącem wiosennym. Na półkuli południowej to już jesień i tam pogodowo kwiecień odpowiada “naszemu” październikowi.
Napisz komentarz
Komentarze