Tylko raz w historii zdarzyło się, iż luty miał 30 dni. Sytuacja ta miała charakter lokalny. Dotyczyła jednego państwa. Państwem tym była Szwecja. Fakt ten miał miejsce w 1712 roku. Związany był z przejściem Szwecji z kalendarza juliańskiego na gregoriański i wyrównaniem różnicy w rachubie czasu między tymi kalendarzami.
Jeszcze niedawno uważany był za najzimniejszy miesiąc w roku.
Jego nazwa pochodzi od dawnego przymiotnika oznaczającego srogi, mroźny, ostry. Stąd przysłowie - “Idzie luty podkuj/obuj buty.”, “Na luty wdziej dobre buty”.
W kulturze słowiańskiej luty był miesiącem wilczym. Wilk - luty (dziki, ostry) zwierz.
Na północnej półkuli jest miesiącem zimowym. Na południowej to miesiąc letni.
Rok przestępny to rok, w którym luty ma 29 dni. Rok , który ma 366 dni. Wiąże się to z obrotem Ziemi wokół własnej osi. Obrót ten trwa dokładnie 23 godziny, 48 minut i 45 sekund. Ponadto Ziemia nie okrąża Słońca w ciągu 365 dni tylko (w przybliżeniu) 365,25 dni w roku. Ta dodatkowa ¼ dnia doliczana jest co 4 lata i datowana jako 29 luty. (¼dnia x4 = 1 dzień).
Luty to miesiąc rozpoczynający bardzo pracowity czas w ogrodach i na polach. Rozpoczyna się zimowe cięcie gałęzi drzew owocowych. Przygotowuje się rozsady warzyw i kwiatów.
Coraz dłuższy jest dzień. W ciągu całego lutego przybywa około 2 godziny światła słonecznego.
Przyroda budzi się do życia. W lutym kwitnie/pyli leszczyna i czarna olsza. Pojawiają się kwiaty wawrzynka wilcze łyko. Również zwierzęta mimo iż czas ten nie jest dla nich łatwy powoli zaczynają budzić się z zimowego snu. Jeszcze kilkanaście dni, 2-3 tygodnie i pojawią się zimujące w ciepłych krajach ptaki.
Napisz komentarz
Komentarze